Şimdi sıra geldi şimdiye kadar teorisiyle ilgilendiğimiz Router’ı konfigüre edip basitçe yönlendirme yapabilecek duruma getirmeye. Bunun için ilk önce Router’a login oluyoruz. Ardından privileged exec mode geçmeniz gerekiyor. “enable” yazıp bu mode giriyoruz. Ardından router’a onu konfigüre edeceğimizi belirten “configure terminal” komutunu veriyoruz. (Bu komutun kısa yazılışı ise “config t”dir.) Şimdi gönül rahatlığı içinde Router’ı konfigüre etmeye başlayabiliriz. İlk önce Router’ımıza bir isim vererek başlayalım. Bunun için “hostname” komutunu aşağı şekilde giriyoruz. (Router’ın komut satırının nasıl değiştiğine dikkat edin!)
Router(config)#hostname RouterA
Bu komutu girdikten sonra komut satırı artık aşağıdaki gibi olacaktır.
RouterA(config)#
Router’ımıza bağlanan kullanıcılara bir banner mesajı göstermek isteyebiliriz. Bunu için;
RouterA(config)#banner motd#turkmcse.com Router’ına hoşgeldiniz#
Burada komuttan sonra kullandığımız # karakterlerinin arasına mesajımızı yazıyoruz.Bunun haricinde tanımlanabilecek bannerlar ise şunlardır;Exec banner,Incoming banner ve Login banner.
Sıra geldi Router’ımıza bağlantı sırasında kullanıcılara sorulacak şifreleri belirlemeye. Cisco Router’larda beş farklı şifre bulunur. Bunlardan ikisi privileged mod’a erişim için tanımlanırken, bir tanesi konsol portu, bir tanesi AUX portu ve diğeride Telnet bağlantıları için tanımlanır. Bu şifrelerden “enable secret” ve “enable password”, privileged mod’a geçmek için kullanılırlar ve aralarındaki fark “enable secret”’in şifrelenmiş bir şekilde saklanmasıdır. Yani konfigürasyon dosyasına baktığınızda “enable secret” şifresinin yerinde şifrelenmiş halini görürsünüz. Ama aynı dosyada “enable password”’u ise açık bir şekilde şifreleme yapılmadan saklandığını görürsünüz. Bu da sizin konfigürasyon dosyanızı ele geçiren birisinin “enable password” şifresini kolayca okuyabileceğini ama “enable secret” şifresinden bir şey anlamayacağı anlamına gelir. “Enable password” şifresi ise “enable secret” şifresi tanımlanmamışsa veya kullanılan IOS eski ise kullanılır. “Enable secret” şifresinin konfigürasyon dosyasına yazılırken kullanılan şifrelemenin derecesini ise “service password-encryption” komutu ile belirleyebilirsiniz. Şimdi sırasıyla bu beş şifrenin nasıl tanımlandığını anlatalım; “Enable secret” ve “enable password” şifreleri aşağıdaki şekilde tanımlanır.
RouterA(config)#enable password oktay
RouterA(config)#enable secret istanbul
Burada turkmcse ve istanbul bizim koyduğumuz şifrelerdir.
Eğer Router’ın konsol portuna şifre koymak istiyorsanız
RouterA(config)#line console 0
RouterA(config-line)#login
RouterA(config-line)#password cisco
Router’ın AUX portuna şifre koymak için:
RouterA(config)#line aux 0
RouterA(config-line)#login
RouterA(config-line)#password istanbul
Router’ın Telnet bağlantılarında soracağı şifreyi ise şöyle belirleyebilirsiniz:
RouterA(config)#line vty 0 4
RouterA(config-line)#login
RouterA(config-line)#password turkiye
Burada telnet portlarının tamamına aynı şifre verilmiştir. Bu portların herbirisine farklı şifreler atanabilir. Fakat router’a yapılan her telnet isteğine router, o zaman kullanımda olmayan bir port’u atadığı için bağlantıyı kuran kişinin tüm bu telnet portlarına atanmış şifreleri bilmesi gerekir. Bu yüzden telnet portlarına ayrı ayrı şifre atamak iyi bir yaklaşım değildir.
Bunun haricinde Router’a yapılan konsol bağlantılarının, kullanıcı herhangi bir işlem yapmadan ne kadar süre aktif kalacağını da “exec-timecut” komutuyla belirleyebiliriz